Spokój wieczoru (sł. I. Iredyński, muz. J. Derfel) Obłoki różem prześwietlone Wędrują wolno nad doliną I pachnie dymem i trawami I nuty jak oddechy płyną Pies na kolanach głowę kładzie I w jego oczach się odbija Różem świecący lekki obłok I obłok w oczach tych przemija Spokój, spokój wieczoru I ćwir, ćwir ptasich sporów Łagodność, serca łagodność Ziemi i nieba wieczorna godność Obłoki srebrem już bieleją I cień się kładzie na dolinie Pociemniał dom skąpany w zmierzchu Jakby skąpany w dzikim winie Pies z kolan głowę już zdejmuje I z ławki wstaje się powoli Jak gwizd pociągu jest dalekie Wszystko co dręczy i co boli Spokój, spokój wieczoru I ćwir, ćwir ptasich sporów Łagodność, serca łagodność Ziemi i nieba wieczorna godność
	Do spisu tytułów